Tomaten

Gebruikt deel:
Vrucht.

Eigenschappen:
Gaat scheurbuik tegen, urinedrijvend, mild laxerend, stimuleert de spijsvertering.

De ons zo bekende tomaat komt oorspronkelijk uit Peru en werd in de 16e eeuw door Spaanse conquistadores ingevoerd in Europa. De eerste tomaten die arriveerden, hadden een gouden kleur – vandaar de Italiaanse naam pomodoro, 'gouden appel'. Tegen de tijd dat de vrucht Groot-Brittannië bereikte, in de 17e eeuw, was de naam, via het Frans, verbasterd in pomme adorée, wat de oude naam ‘liefdesappel’ verklaart.
Aanvankelijk werden de planten zuiver voor de sier gekweekt en, zoals andere leden van de Solanaceae of nachtschadenfamilie, als uiterst giftig beschouwd. Uiteindelijk vonden de vruchten hun weg naar de keuken en tegenwoordig vormen ze een essentieel bestanddeel in talloze recepten: koken zonder tomaat zou inderdaad wat flauwtjes zijn.
De vrucht is rijk aan vitamine A, B1, B2, B6, C, D, bioflavonoïden en foliumzuur. Daarnaast bevat ze een aantal sporenelementen en organische zuren, zodat ze zeer voedzaam is. Tomaten stimuleren de spijsvertering – met name de alvleesklier – en tomatensap is zodoende een goed aperitief. Het kan de eetlust bevorderen en is ideaal bij zwakte en herstel. Aangezien tomaten ook de flavonoïde rutine bevatten, kunnen ze bijdragen tot het versterken van de bloedvaten.
Uitwendig kunnen plakken rauwe tomaat insectenbeten verlichten en het sap vormt een effectieve lotion tegen acne. Uit een recent Amerikaans onderzoek blijkt dat mannen die minimaal tien porties tomaat per week eten 45% minder kans op prostaatkanker hebben. Dat is mogelijk te danken aan de aanwezigheid van lycopeen, een soort van caroteen die wellicht tumors tegengaat.